من نخوامه مه ره تقدیر هاکنین

یاد این میرزعموی پیر هاکنین

نماشونه صحرا نرم نرم وارش

گو بموئه تلاش نموئه گالش

چنه تهمت، چنه کتره، چنده فاش؟

چه مردم ره کننی بیصدا بواش

من اسیر بفره ی بهارمه

دل بَوسه ی سفره ی نفارمه