ونوشه بچینم، بوی بهاره
ونوشه بچینم، بوی بهاره
زن دار شونه خنه فکر عیاله
عاشق در بین راه چشم انتظاره
هی ... یار... جان ... یاره
بهار بوه برار، وقت کوه بوه
مه دل مثل ونوشه کهو بوه
هرچی همددم باته، چه درو بوه
مه دست پیش دوست و دشمن رو بوه
هی ... یار ... جان ... یاره
شه دلبره قربون ، آموزگاره
روز دره کلاسو ، شب بیقراره
الهی بمیره، مدیر مدرسه
دلبر خسته وئو ، ندا اجازه
هی ... یار ... جان ... یاره
بشنوسمه دلبر، بوی وچه ماره
تا صواحی شه سر زومه دیواره
الهی بمیره ته نادونه ماره
من و ته ره آخر هاکرده انکاره
هی ... یار ... جان ... یاره
ته پشت خم کنه، کیجا ته دایه
خط و نشون کشنه ، تنه اخویه
شومه چو دار آرمه، کلا صحرا ره
شبانه در ورمه دلبر ته ره
هی ... یار ... جان ... یاره
