ته که دنی ستاره سو نکنه
ته که دنی ونوشه بو نکنه
ته دنی بیشه ره خنده دنیه
ته گویی آدم زنده دنیه
خسته دوش و بال جان پیر
مه دل قرار جان پیر
سه پنج روز پونزده بیه ته نمویی
تیر ماه سیزده بیه ته نمویی
مه ره وعده هدایی سر خرمن
خرمن کر بزه بیه ته نمویی
خسته دوش و بال جان پیر
مه دل قرار جان پیر
اگر صد تا جمه طلا دپوشم
میون دشمنون آقا بووشم
هزارون دستمره شه وسه دارم
مه دل خوانه که تی ور دووشم
خسته دوش و بال جان پیر
مه دل قرار جان پیر
مه غریب بابا، کیجا بمیره
سر شیه پلا، کیجا بمیره
دست پینه داشتا، کیجا بمیره
گت کرده مه را، کیجا بمیره
می اسپه بیا، کیجا بمیره
بوم ته فدا، کیجا بمیره
مه دل درد دره، کیجا بمیره
مه دل سروشتا، کیجا بمیره
مه جان بابا، کیجا بمیره
زار زار بمردا، کیجا بمیره
مه گل دسته، کیجا بمیره
تن داشته خسته، کیجا بمیره
تن داشته نخار، کیجا بمیره
مه دل قرار، کیجا بمیره
صفای خنه، کیجا بمیره
مه بابا بیه، کیجا بمیره
چراغ خنه، کیجا بمیره
خاموش بیییه، کیجا بمیره
چراغ خنه، کیجا بمیره
خاموش بویه، کیجا بمیره
راست بلندی ره دکارم کنجی یار یار بانو بانو جان ای
دلبر دپوشیه پیرهن نارنجی یار بانو بانو جان ای
لاش سر بیموئه ارمجی یار بانو بانو جان ای
گمه دلبر چرا از من میرنجی یار یار بانو بانو جان ای.*
راهی سر بیمسرا وچه دوشی سر آ*.
تیل تا ساقی سر آ یار بانو بانو جان ای
هی جان آی امان امان یار ای
اتا ره من گمه و اتا لله وا یار بانو بانو جان ای*.
هستمه شی ماری اتا تیم ریکا یار بانو بانو جان ای
صدا ره سر دمه یار بانو بانو جان ای
بلکه بشنوئه می دلبر خش نما ای یار بانو بانو جان ای*.
یار بانو بانو جان ای
می یار ره بوینین چی زاری بوه یار*.
آب تهرون بخوارده یاغی بوه یار
اینان ره تر گمه دلبر تهرونی یار
همین دو سه شویی ایمه تی پهلی یار
شور ماهی شور ماهی شور ماهی شور ماهی
حیف تی جوونی تنی بخت کوره یار.**.
ای به به ای ها جاناااا
امامزاده میجا قالی بخواسته دلخواه جان*.
می عمر ره سر جوانی بخواسته دلخواه جان
امامزاده تنی قربون بووشم دلخواه جان
جان آقا بلاگردون بووشم دلخواه جان
برو چشم اشکی مشته
تی غم مره بکوشته این از منی گذشته
منزل منزل مه ره همراه هاکردی
عجب تش کله ای برپا هاکردی
نپرسی یار نوم و حال و احوال
دراز راه شه خود ره جا هاکردی
دو برادر در روستایی مشغول به کشاورزی و دامپروری بودن
اسب ها عاشق مکیدن سنگ نمک هستند بنابراین این دو برادر برای اسب های خود سنگ نمک خریداری کردند و از آنجا که میخواستند تا نمک نگنند آن را در سطل آب قرار داند.
فردا که به سراغ سنگ آمدند تا آن را به اسب بدهند متوجه شدند که سنگ وجود ندارد.
بارها سنگ خریدند و بارها متوجه سرقت سنگ شدند.
دو برادر تصمیم جدید گرفتند تا سارق سنگ را نابود کنند. آنها دریافتند که یک مگس در حوالی سنگ نمک و سطل آب در حال پرسه زندن می باشد. خب طبیعی است که سارق همین مگس است. دو برادر با در دست داشتن برنو های نو یراقشان و مسلح کردن آنها به طویله بازگشتند تا سارق را از بین ببرند. خوشبختانه سارق هنوز همانجا حوالی سطل بود. دو برادر اسلحه را به سمت مگس نشانه گرفتند و شلیک کردند. مگس فرار کرد و در گوشه ای روی علوفه ها نشست. دو برادر اسلحه را به سمت مگس نشانه گرفتند و مگس مجددا فرار کرد. برادر کوچکتر خیلی ارام به برادر بزرگتر سقلمه زد و به پیشانی خود اشاره کرد. بله، مگس روی پیشانی برادر کوچکتر نشسته بود. برادر کوچک گفت : برار برار هیشت. برادر بزرگتر اسلحه را به سمت مگس نشانه گرفت و شلیک کرد. او در جا مرد. البته برادر کوچک را میگویم. مگس مجددا فرار کرد.
