ندومه مه سروشته دل ره چیه
انه دومه توسه تش دیه
پاره بیبو مه دل خِشی نکردبو
ته عکس سه کولک ره دی نکردبو
بلو بیتی مه دل ره پرج هاکردی
مه جوونی ره شسه خرج هاکردی
من و دل سامون ره او بورده
مره عشق ته گل رو بورده
خله سالِ تسه گالشی کمه
دو تا چش تسه وارشی کمه
ته زهره گل دیم طالب منمه
ته افتاب خریم طالب منمه
گوهر گوهر گمه گوهر چه ننی
مه دل ته خنده جا اوگر چه ننی
اگر وینی زمونه پینه داینه
مه دل خود ره تسه ایینه داینه
ته بلاره ته چنه ساده هستی
مه سروشته دل همساده هستی
ته ننی ته دست پینه چچیه
ته ننی لته ها کیمه چتیه
ته مه واری وشنا بتیم بختی
ته تن خنه و دل بریم بختی
تره شه دل سر نشا ورمه
کوتر بومه تره صحرا ورمه
دل دردا و دل درمون ته هستی
یلاق و مازرون ارمون ته هستی
خامه دریو بوم کلب بزنم
خوامه دل ره ته وسه چاک بزنم
نشو نشو نشو شنو شه دل قد ندارمه
نشو ته دوری طاقت ندارمه
ته ره گمه که من دشت و نشونی
بلند گیس سر کش داینی شونی
مره گیسه دوسی راه بوردی
مره کوچه کوچه همراه بوردی
چتی بیه شه دل مه تیم دکاری
مه ره نهال هادی خریم دکاری
من که ته سایه اسیر بییمه
من که ته عاشقی جا پیر بییم
مره وینی مه دل درد نوینی
مره تش زنی و مه گرد نوینی
من بتومه ته عشق ره دست بییرم
بتومه هدا دل ره پس بییرم
ته بیی چاربیداری پیشه کیمه
لله وا ره ته وسه هیمه کمه
افتاب بومه تسه خریم موندمه
ته سر پیش کل و پرچیم موندمه
شاعر: استاد شعبان رجه سوادکوهی
