نماشون شو بیه نموئی
ونوشه چشم را بیه نموئی
بمونده سی کلین منزل ندومبه
عاروس منگو دوشا بیه نموئی
نماشون شو بیه نموئی
ونوشه چشم را بیه نموئی
بمونده سی کلین منزل ندومبه
عاروس منگو دوشا بیه نموئی
خوامه مار بئووم بالای سر دئووم، صیاد دل بسوزه
خوامه افتاب بئووم ته بالا سر دئووم، صیاد دل بسوزه
خوامه مه بئووم همش سفر دئووم، صیاد دل بسوزه
خوامه الله بئووم ته دل سر دئووم، صیاد دل بسوزه
به نظر من زیباترین کلمه مازندرانی "بِلاره" هست!
قطعا مازندرانی ها از مادرها و مادربزرگهایشان این عبارت را زیاد شنیده اند: "ته بلاره"
این کلمه در حالت کلی به معنای "فدایت شوم" یا "قربانت شوم" میباشد و به نظر من نوعی نوازش عاشقانه مازندرانی است.
حدس میزنم بلاره از مشتقات کلمه "بلا"ست. به معنای بلا! یعنی درد و بلاهات برای من.
همانطور که گفتم در نوازش های مازندرانی، در مویه هایشان به شدت از این واژه استفاده میشود. اما به همان اندازه در اشعار مازندرانی این کلمه را ملاقات میکنیم.
خدا مه ره بانو ونه، برف سر کو ونه
خدا مه ره بانو ونه، شلوار تا ذانو ونه
پنج زاری پول بیمه، آبی بییمه بانوجان
نخواسته دل من راضی بییمه بانو جان
نخواسته دل من دارنه حکایت بانو جان
از دست شه جان مار دارمه شکایت بانوجان
خدا مه ره بانو ونه، برف سر کو ونه
خدا مه ره بانو ونه، شلوار تا ذانو ونه
زندون در بلنده باز نوونه
شعر و غزل بدون ساز نوونه
نامردِ رفقِ دل راز نوونه
زندون در بلند و باز نوونه
اره زندونیمه بی ملاقاتیمه
اره زندونیمه حکم ابدیمه
ته ره گمه جان رفق "....."مه
قلم مه دست بلند مه دل فراوون
نامه نویسمه روی تخت زندون
مه دل پر درده آهای عاشقون
عجب دلی داشتا بیچاره مجنون
اره زندونیمه بی ملاقاتیمه
اره زندونیمه حکم ابدیمه
ته ره گمه جان رفق "....."مه
غریب ولایت منزل هاکنم، مه گلنسا درنه
ته قلیون ره شه همدم هاکنم، مه گلنسا درنه
تنباکو شیرازی ره نرم هاکنم، مه گلنسا درنه
بکشم غم دلم ره کم هاکنم، مه گلنسا درنه
جان مه گلنسا درنه، بلند بالا درنه، قشنگ کیجا درنه
تا که من و ثمن قرار دووشیم، مه گلنسا درنه
تا که خرابه کنار دووشیم، مه گلنسا درنه
سردی بورده امه رنگ و رو ره، مه گلنسا درنه
تا که انتظار بهار دووشیم، مه گلنسا درنه
جان مه گلنسا درنه، بلند بالا درنه، قشنگ کیجا درنه
مراقب مدرسه آلبالو گیلاس فاطی
ساعت هفت و نیم ته شونی کلاس فاطی
ته ره قسم دما حضرت عباس فاطی
نکته مه دریا ... فاطی
میوه کاله فاطی، چشم بلاره فاطی
میوه کاله فاطی، ته انتظاره فاطی
الهی یار الهی یار الهی یار پروانه
زبون مار بخوره چشم ماهی یار پروانه
هرکس من و ته ره دیگو جدایی یار پروانه
مث شمع بسوزه شو تا صواحی یار پروانه
پروانه بورده کو مره نورده یار پروانه
شب و شو انتظاره شه همراه نورده پروانه
بوینین دنیا ره ماتم بییته، ساره ساره ، دل بیه پاره
بدی اخر مه جان ره وه بییته، ساره ساره ، دل بیه پاره
همه گویند که وه نامهربانه بییته، ساره ساره ، دل بیه پاره
گناه وه همه عالم بییته، ساره ساره ، دل بیه پاره
سرم درد هاکردا تا خط گردن، آی ربابه جان ته بلاره
اجل برسیا ونه بمردن، آی ربابه جان ته بلاره
اجل ما رو نکش ما نوجوونیم، آی ربابه جان ته بلاره
گل نشکفته مازندرانیم، آی ربابه جان ته بلاره