امه مله دو تا کیجا به نامه

امه مله دو تا کیجا به نامه

یتا بی بی یتا شهربانو نامه

به قربون سر بی بی بواشم

اما منه یاره شهربانو نامه

ته یار من هسما ته دل با مردم

مسلمانون ندومبه مه ره چیه

ته یار من هسما ته دل با کیه

ته یار من هسما ته دل با مردم

ته آرزو من بورم وطن

ساری ره بزونه پل هوایی

ساری ره بزونه پل هوایی

بالا قطا شونا پایین سواری

اگر دونم مه یار مه طرفداری

تمام ساری ره کمبه گلکاری

 

لَیلا لَیلا لَیلای دم ره بیرین، آ لیلا

مه مار مره هدا غریب محله

هرکس بدیمه من هاکردمه گله

غریب محله ره من وطن ندومبه

غریب کیجا ره من محرم ندومبه

 

لَیلا لَیلا لَیلای دم ره بیرین، آ لیلا

مه دلبر و نازدار چم ره بیرین، آ لیلا

لَیلا لَیلا لَیلای دم ره بیرین،

لَیلا بمرده مار چشم ره بیرین

 

 

تلاونگ بزوئه آی روزه روزه

تلاونگ بزوئه آی روزه روزه

مه دلبر بورده امروز چند روزه

من بیم بواشم کیجا ته نومزه

شب خونمه نماز روز گیرمه روزه

 

ترجمه معنایی: صبح آمد و روز شد، دلبرم چند روزی رفته است و خبری از او ندارم

ای دختر اگر بیایم و نامزدت شوم؛ شب ها نماز می خوانم و روز ها روزه میگیرم.

بلبل نخون مه ره بیدار هاکردی

بلبل نخون مه ره بیدار هاکردی

مه ره فکر و خیال یار هاکردی

مه صد سال عمر ره یکسال هاکردی

تنه خار مره ناخواهار هاکری

 

ترجمه:

بلبل نخون که بیدارم کردی

و مرا به فکر و خیال یار بردی، قربانت شوم

عمر مرا از بین بردی

و تن سالم مرا بیمار کردی، ای که برایت بمیرم

ای بیا و نیا نازی بهار

نازی در بغل یار مشغول بازی است، برایت مینالم

بزن لله ته لله وا ندارنه

بزن لله ته لله وا ندارنه

بزن لله کیجا مه ره خو دارنه

بزن لله شفا بیره مه دل

شبانه بشکینم هنیشم ته ور

سوجنه اسپوجنه

سوجنه اسپوجنه

 

 

ترجمه: میسوزد ولی غذا را در دهانش جای میدهد

مه همدم چن تا کرکا چینکاعه

مه همدم چن تا کرکا چینکاعه 
وشونه ونگ و وا مه دلبخاعه
نا یار دارمه ، نا مار دارمه ، نا خاخر
وشون نَوِن مه روزا ماه سیاعه

 

 

ترجمه: همدم من چند تا مرغ و جوجه است

سر و صدای انها برای من عزیز است

نه یاری دارم، نه مادری و نه خواهری

اگر اینها نباشند روزگار من سیاه میشود

خِنِه کَتِه ولی ؛ صاب خِنِه کوءه

خِنِه کَتِه ولی ؛ صاب خِنِه کوءه
لته لتکا ؛ دیگر بی سِکه سوءه
مله یِ دل ؛ مه دل ؛ مشت غمیره
جانِ پِر و ؛ مارِسّه ِ دل کَهوءه

 

 

ترجمه: خانه هست، اما صاحبخانه کجاست؟

باغ و باغچه دیگر صفا ندارد

دل روستا و دل من غمگین هستند

دلم برای پدر و مادرم تنگ است