اشون قصد هاکردمه بیم ته مله، آی جمیله جان جان جمیله
سر راه بشتنه آهنی تله،آی جمیله جان جان جمیله
الهی بمیره ته مار و خاله، آی جمیله جان جان جمیله
نشتنه من بیم شه یار خنه، آی جمیله جان جان جمیله
جمیله رو بتمه چیکار هاکردی، آی جمیله جان جان جمیله
سه ساله وچه ره بیمار هاکردی، آی جمیله جان جان جمیله
روزی که فاطمه ره می بستند حنا
منم از پشت در میکردم نگاه، فاطمه غریبم
فاطمه با مادرش میکردو دعوا
بسوزی تو مادر، سوزوندی تو ما رو، فاطمه غریبم
هیچکس جای مه جان مار نوونه
میون غم دل قرار نوونه
وقتی کردی دعا دست یاردی بالا
دو تا چشم حسری کنار نوونه
نرم نرم وارش
لـله خونش
ته که دنی اسا راه دره مه چش
ترجمه: هیچ کس به جای مادرم نمیشه
بین همه غم ها قرار دلم نمیشه
وقتی که دعا میکردی و دستاتو میاوردی بالا
اشک از چشمات کنار نمیرفت
بارم نم نم
صدای نی
حالا که نیستی، چشم به راهتم
نرگیس جار همندی سر نزندی
تیر هاکرده کوتری پر نزندی
ته ماه ارزوی چش سوی
دل پرچم کرس سر نزندی
.کلی درهواره
گندم تاش هوا سیو میاره.
افتاب سوخنک رنده کنده
سرمست گل لاله خنده کنده
ته سه اشکوفنه اوشمک گل
ته خنده گل متار زنده کنده
کلی درهواره
گندم تاش هوا سیو میاره.
ته نهی درد بی درمون دین
ته نهی جان بی ارمون دین
برو هسته بهار بیه ناکار
حدیث خرنی و زندون دین
کلی درهواره
گندم تاش هوا سیو میاره.
بلبل نخون مره بیدار هاکردی
مه ره فکذ و خیال یار هاکردی
تن خار داشتمه ناخار هاکردی
مه صد سال عمره ته یک سال هاکردی
هلی تتی بزو بهار درنه رعنا
اوجا نوج بزو ککی مار درنه
سبزه جمه کنده لخت بیابون رعنا
چلچلا گردنه ایاره پیغوم رعنا
این دنگ سر اون دنگ سر رعنا جان رعنا
رعنا پش و من پشت سر رعنا جان رعنا
رعنا بیه قائمشهری رعنا جان رعنا
اشون دئه مه پلی رعنا جان رعنا
عاشقی هاکردمه بسان بلبل
چتی نکنما درد دره مه دل طیبه جان
منه باغبونی نداشته حاصل
چتی ته آرزو ره بورم گل طیبه جان
طیبه آملیه بابلیه طیبه جان
طیبه مه یار اولیه
نرگس جار همند سر نزنی
تیر هاکرده کوتری پر نزنی
ته ماه تتی سوئی آرزویی
دل پرچم کر س سر نزنی
کندی دره هوا دره
گندم تاش هوا سیو میا ره
افتاب سوخنک رنده کنه
سرمست گل لاله خنده کنه
ته سه اشکوفنه اوشمک گل
ته خنده گل متار زنده کنه
کندی دره هوا دره
گندم تاش هوا سیو میا ره
مسلمانون مه دل هوایی شونه
مه دلبر شو انه صواحی شونه
سفارش هاکردم با گریه زاری
ته قربون بواشم تا گت بواشی
امروز چند روزه من بی نازنینم
نه در آسمون و نه در زمینم
سپید چادر زنم صحرا نشینم
شب و روز انتظار نازنینم
یار بی وفائه
یار پر جفائه
دل مجنون به داغش مبتلائه
های لاره لاره
جان لاره لاره
ته سه بلبل خونده که نوبهاره
